Mısır'la, Suud'la, Emirlikler'le, İsrail'le ipleri koparırsak böyle olacağı belliydi. Dengelerin aleyhimize değişeceği, öngörülemez değildi.
Öyle 'daha da seni tanımam' diye kestirip atmak kolaydı. Fakat başkaları bundan yararlanırdı. Mesela Akdeniz'de Yunanistan'a mevzi kaybederdik.
"Sayın" Sisi'yle barışıp tokalaşmanın gerekçesini nasıl açıklıyor Cumhurbaşkanı: Çünkü Mısır, Emirlikler ve diğerleriyle onca yıllık sıkıntıdan bize karşı yararlananlar oldu. Fırsata çevirdiler, bu ülkeleri onlara kaptıramazdık. Tokalaşınca menfaatlerini bozduk, ondan rahatsızlar...
İktidar, 9-10 yıllık zarar ziyandan sonra monşerlerin dediğine geliyor yani. Demek ki haklılarmış. Ve diplomasi, bozulacak bir oyun, yutulmayacak bir yutturmaca değilmiş; çıkarları korumak için olmazsa olmaz bir gereklilikmiş.
Ancak duvara dayanınca diplomatik ilişkilere geri dönmek isterseniz olacağı buydu. Muhatapların hiçbiri üstüne atlamadı. Suud Prensi de Abu Dabi Emiri de darbeci Sisi de ağırdan aldı, şartlar öne sürdüler.
Tafra satma sırası Esad'a bile geldi nitekim.