Arjantinli şair-yazar Borges, rüyasında en çok ayna görmekten korkardı. Aynalı rüyalarına mutlaka bir maske de eşlik ederdi.
Borges, aynaya baktığında yüzündeki maskeyi göreceğini hatırlayarak dehşete kapılırdı.
Ve yazdığına göre, bazen başına gelirdi korkulu rüyası. Borges, aynadaki yansımasında maskeli yüzüyle karşılaşır ama o maskeyi çıkarmaya cesaret edemezdi. Çünkü felaket bir halde olduğunu düşündüğü gerçek suretiyle yüzleşmek, ona korkunç geliyordu
Kendisiyle karşı karşıya gelmesi, içyüzüyle baş başa kalması; Borges için gecenin dehşetlerinden biridir.
Ayna korkusundan, “Yedi Gece” kitabının “Kabus” bölümünde de bahsediyor. Bu bile Borges’in duygularını yeterince açıklıyor sanırım.
Gözlerini kaybettikten sonra da sürdü Borges’in ayna fobisi. Gündüzleri, gözleri açıkken bakıp aynada göremeyeceği yansımasının; geceleyin uykusunda bir karabasan gibi rüyasına girmesinden ödü kopmaya devam etti.