Bitenler, yüzde 54’ü için mahkumiyetle sonuçlandı. Yargılananların yüzde 38’ine beraat çıktı. Yüzde 8’inde ise cezaya yer olmadığına hükmedildi.
Temyizden geçip tamamlanmadıklarından hepsi kesinleşmiş karar da değil. Temyizdeki bozulma istatistikleri dikkate alındığında, mahkumiyet kararlarındaki isabet oranının yüzde 54’ten daha da aşağılara düşmesi sürpriz olmaz.
Eskiden İsmet Berkan yapardı bu takibi. Arşivden baktım, en son 2013’te, yine Adalet Bakanlığı verilerine dayanarak istatistikleri yorumlamış.
Özeti şöyle: 2013’te her yüz soruşturmadan sadece 49’u davaya dönüşmüş. Yargılanan sanıkların da yalnızca 20’si için mahkumiyete bağlanmış. Ve bunlardan ancak 14’ü temyizde onanarak kesinleşmiş.
2013 ile 2019 yargısı arasındakı temel farkı hatırlatmama gerek yok sanırım. Bugün bir ‘FETÖ yargısı’ndan söz ediliyorsa, o yargı 2013’te gücünün zirvesindeydi. Ve bırakın terör örgütü uzantısı olarak görülmeyi, o gün yargıya çöken çeteleşmenin adı henüz ‘paralel yapı’ olarak dahi resmiyet kazanmamıştı.