Alaturka müzik sevenler, aşinadır gönül ihtilaline.
Zihin ihtilali de var; bir gün bir şey, düşüncenizde devrim yaşatır.
Frantz Fanon’un “Siyah Deri Beyaz Maske” kitabı, benim için öyleydi. “Yeryüzünün Lanetlileri”nin, sömürge halklarının psikolojisi üzerine çözümlemeleri, devrim ateşleri yaktı.
“Siyah Deri Beyaz Maske”nin daha girişinde, kalkışacağı ihtilali sakin sakin haber veriyordu.
Bazı gerçekleri dile getirmesi, iyi olacaktı. Ama bunları söylerken haykırmayacaktı.
Çünkü haykırmanın, bir delikanlılık süsü gibi çok, çok uzun zaman evvel hayatından süzülüp gittiğini biliyordu.
36 yaşında göçecekti dünyadan, öfkesiyle erken vedalaşmıştı.
Herkesin hayata, insana bakışını etkilemiş, değiştirmiştir bazı şeyler.
Daha çok gençlikte, yolun başlarında, ilk keşiflerinizde, ilk fetihlerinizde olur. Şimşekler çakar bir anda. Bazen bilinç aydınlanması gibidir, bazen kırılma benzeri.
Anılar anlatacağınız yaşlarda artık seyrelir, kolay kolay çalkalanmaz içiniz.
Geçen masada laf lafı açtı ve bir kültürel şok anımı anlatırken buldum kendimi.
Abdullah Gül, milletvekili olarak gelmişti. Washington’da benim arabamla giderken sabah heyetçe görüştükleri Dışişileri Bakan Yardımcısı Talbott’a rastlamayalım mı?
Elinde çantasıyla kaldırımda yürüyordu. Beyaz Saray’dan çıkmış, bakanlığa dönüyor. Camı açıp teklif etmişti Abdullah Bey, ABD Dışişleri’nin iki numaralı ismini biz bırakmıştık.
Gül, sonra AK Parti’nin ilk Başbakanı oldu. Kanal 7’deki canlı yayınımızdaydı, neden makam aracı saltanatına son vermek istediğini açıklarken o anı hatırlattı.
Roman, film kahramanlarının hikayenin doruk noktasında geçirdiği dönüşüm de böyle bir ihtilalin eseridir.
Kahramanlar, kötü adamlar, anti-kahramanlar ve trajik kahramanların her birinde bir tetikleyici bulunur.