Ne kadarı hasretiyle yanıp tutuşuyordu? Kimin aşkı gerçek, kimin göstermelik diye niyet okuyacak değilim. Kalpleri Allah bilir.
Ama ‘seversin, kavuşursan mutluluk, kavuşamazsan aşk olur’ derler.
Kavuşunca en tutkulu aşkların, kara sevdaların bile ateşi söner mi?
Neşet Ertaş da bütün bir aşk edebiyatını kavuşamamaya borçlu olduğumuza inanırdı.
‘Yazını kışa çeviren, başa kar yağdıran’ Leyla’sı olmasa, ayrılık acısıyla yanmasa yine saz çalıp söylerdi. Fakat ‘Bozkırın Tezenesi’ büyük ozan olur muydu?