Canavar düdüğü’ sirenler yokken yangın söndürmeye koşan itfaiyeciler, gür naralarla yolu açardı.
O zamanlar adları ‘tulumbacı’ydı.
Karada aslan, denizde kaplandılar, heeyt ulan, var mıydı onlara yan bakan!
Sadece gelişleri değil dönüşleri de pek havalı, pek yamandı. Dönüş yolunda zafer naraları basarlardı, “Yaman geliriz yaman gideriz” diye.
Halk sokağa fırlar, kurtarıcılarının yangınla mücadele ve zafer şovunu hayran hayran izlemeye koyulurdu.
Nara; kükremek, haykırmak, böğürmek anlamına gelen Arapça bir kelime. Osmanlı mahalle tulumbacılarının ağzından meşhur oldu.