Bu yıl da Ramazan'a vasıl olduk hamdolsun. Kocaman bir yıl geçti aradan. Sevap ve günah hanemize neler yazıldı bilemiyorum ama koskoca bir yılı bir kez daha geride bırakmış olduk. Benim takvimimde Ramazan adeta bir yılbaşıdır. Bir yılın bitip yeni bir yılın başlaması sanki bende Ramazan'la gerçekleşiyor. Manevi anlamda tam gevşemeye başladığımız bir süreçte önce üç aylar imdadımıza yetişiyor, peşinden Miraç ve Berat Kandili, derken Ramazan bütün kuşatıcı iklimiyle hayatımıza yeni nefesler üflüyor. Çok şükür bu sene de Ramazan'a erişmek nasip oldu. Allah erişemeyenlere gani gani rahmet etsin. Bu vesileyle hemen Ramazan öncesinde Hakka yürüyen Akif Emre ağabeye Allah'tan rahmet diliyorum. Allah mekanını cennet etsin. Kalemini dikkatle okuduğum bir kimseydi. Bugünün Müslüman entelektüelleri içerisinde sivrilmiş, ahlaki yönü ve hassasiyetleri öne çıkmış birisi olduğunu yazılarından anlıyorduk. Bilgi ve analize dönük derinliği, entelektüel zekası şüphesiz ortalamanın üzerindeydi. Yapacağı eleştirilerde de kalp kırmadan orta yolu takip ederek, gücendirmeden yapması belki en bariz vasıflarından birisiydi. Şahsen hiç tanışmadık ama vefatını ilk öğrendiğimde sanki bir akrabamı kaybetmiş gibi çok üzüldüm ve adeta şoke oldum. Demek ki mü'minler birbirlerine görünmeyen bir bağ ile bağlılar ve hiç birbirlerini tanımasalar dahi yek diğerinin başına bir şey gelse diğeri bundan ızdırap duyabiliyor. Allah inananları görünmeyen bir bağ ile birbirine bağlamış olsa gerek. Hele de fikren ortak hassasiyetleri paylaşıyorsanız bu ızdıraplar daha da büyüyor. Allah Akif Bey ve benzeri insanların gayretlerini kabul buyursun, onlardan razı olsun.