Geldiğimiz durum malum. Taciz, sarkıntılık, tecavüz; gırla. Hatta kendi çocuklarını bile taciz edenler...
İşte bazı siyasetçilerimiz bu duruma pek şaşırıyor ve hayretle “Biz ne ara bu hale geldik” diye soruyorlar.
O yüzden soruyu değiştirip “Biz ne ara bu hale geldik” yerine “İnsanımız bu hale gelirken biz ne yapıyorduk” deseniz daha iyi olmaz mı?
Hayvan sevgisizliği
Bir tarafta bir çiçeğin kuruyup gitmesi, bir
ağacın kesilmesi karşısında karalar bağlayanlar... Diğer tarafta
“ağzı var dili yok” dediğimiz hayvanlara eziyet edenler, insanları
katledenler... Ne büyük bir yelpaze var şu insanda.
İnsanlara karşı işlenen suçları cezalandıran bir hukuk sistemi var
da, ya şu gariban hayvanlar.
Araçların arkasına bağlanıp koşturulan, koşacak mecali kalmayınca
yerde sürüklenen köpekler... İşkence edilerek sakat bırakılan
köpekler, kediler...
Ne oldu, hani sokak hayvanlarına işkence edenlere hapis cezası
geliyordu.
Bırakın hapis ya da para cezasını. Bir canlıya işkence veya kötü
muamele etmek insanlığa sığan bir davranış olabilir mi? “Ben
yaparım, ben insan değilim” diyorsa birileri, işte onlara da hukuk
gerekeni yapmalı; yapmalı da o hukuki adım atılabilirse...