Yıl 1991, seçim öncesi tütün için her parti bir vaatte bulunuyor. Noktayı rahmetli Süleyman Demirel koyuyor:
“Kim ne veriyorsa ben 5 fazlasını veriyorum.”
Demirel’in “5 fazlası” derken kastettiği 5 bin liradır, para bol
sıfırlıdır o yıllarda.
Seçimden galip çıkan Demirel sözünü tutuyor. Yüksek fiyattan
dünyalar kadar tütün alınıyor; ama bu tütün elde kalıyor ve bir
rivayete göre de yakılıyor.
Tütünle hiç ilgisi olmayan milyonlarca insanın cebinden maharetli bir şekilde para alınmış, tütün üreticisine ödenmiştir.
Hep yapıldığı gibi; hala da yapılmakta olduğu gibi... 24 Haziran’a giderken de aynısını yaşıyoruz işte. Ne vaatler sıralanıyor, ne vaatler! Vaatler iyi hoş da, pek kaynak yok ya da rakipleri fikirlerini çalmasın diye kimse kaynağı nasıl yaratacağını söylemiyor.
Ah şu aflar!