Öykü hep aynı şekilde başlar. Bir emniyet birimine, örneğin Terörle Mücadele Şubesi'ne, isimsiz bir e-mail ihbarı gelir, önce. İhbarların hepsi birbirine benzer. Aslında bilinir, ihbarı yapan ya da yaptıran aslında ihbarı alandır, emniyetin kendisidir. Mekanizmayı ateşleme yoludur bu. Şube ihbar üzerine üzerine harekete “geçer”. Belli şahıs, siyasi kimlik ve çevre söz konusuysa ya da “hedef” zaten önceden belirlenmişse, yani başı sonu belli bir operasyon söz konusuysa, yani niyet kapan kurmaksa, hızla, ihbar edilen kişi ve kişilerin şuç işlediğine dair ciddi şüphelere sahip olur. Sonra sıra bir savcı bulmaya ya da ilgili savcıya gitmeye gelir. Şube, bir savcıdan soruşturma izni alır ve dosya açılır.