Tahir Elçi'nin öldürülmesi içimizde sadece bir sızı değil, bir öfke. Ve hep öyle kalacak.
Tahir, bu ülkede özgürlük, hak, demokrasi mücadelesine şöyle ya da böyle değmiş herkesin dostu, tanışı olan, cesur, dirayetli, demokrat bir hukukçuydu.
Şiddete taraf olmadan mesafeli duran, durabilen, bunu yüksek sesle ifade eden az sayıda insanlardan birisiydi.
Ve o kurşun gelip onu buldu!
O dar sokakta, hendekle polis arasında, o kurşun gelip onu mu buldu yoksa kurşun Tahir'i bulsun diye mi sıkıldı bilmiyoruz... Ama, Tahir'in “durun” dediği tarafların, kavganın tam ortasında kalması, kurşunun onu yere yıkması, nasıl bir denk gelmedir? Eğer tesadüfse nasıl bir tesadüftür?
Sormamak mümkün mü?
Son dönemde hedef gösterilmiş, tehditlerin adresi olmuş gündemde bir hukukçunun, Diyarbakır Baro Başkanı'nın korunmamış, korunamamış olmasına öfke duymamak mümkün mü?