Mart ortasında yazmıştım: “Milletvekili dokunulmazlığı 200 yıldır, parlamenter demokrasilerin olmazsa olmazı kabul edilen temel bir ilkedir. İlkenin amacı, milletvekillerinin siyasi nedenlerle keyfi yargılama ve cezalandırılmaya maruz kalmasını önlemektir. Siyaset alanında tüm talep ve önerilerin özgürce dile getirilmesini sağlamak, siyasetin özgürlüğüne yönelik baskılara kalkan oluşturmaktır. Türkiye'de de cumhuriyet tarihi boyunca Meclis'e dokunulmazlığın kaldırılması talebiyle yüzlerce fezleke gelmiş, çoğu reddedilmiştir. Yine de dokunulmazlığı kaldırılan milletvekili sayısı az değildir: Yaklaşık 40 milletvekili...” Nisan ortasındayız ve meclisteki 3 büyük siyasi parti, AK Parti, CHP ve MHP, bu kez, 40'ı üçe katlayarak, bir çırpıda 122 milletvekillinin dokunulmazlığını kaldırmaya hazırlanıyor. Oysa anayasanın 83. Maddesi açık: “Suç işlediği ileri sürülen bir milletvekili Meclis'in kararı olmadıkça tutulamaz, sorguya çekilemez, tutuklanamaz ve yargılanamaz...” AK Parti'nin vereceği CHP ve MHP'nin destekleyeceği teklifin anayasa aykırı olduğu ortada.