Abdurrahman Keskiner’in ‘Prodüktör’ adlı kitabında Yılmaz Güney’in bilinmeyenleri dışında da hayli ilginç konular olduğunu geçen pazar günü yazmıştım... Onlardan bir kısmını bugün paylaşacağım, Yeşilçam filmlerinin, filmlik arka planlarını ise bilahare... Ocak 1971’de Umut Film’i kurarak, Yılmaz Güney’le tüm ticari bağını koparan Keskiner’in o yıl çektiği üçüncü film ‘Don Kişot: Sahte Şövalye’ olur. Çünkü o sıralar komedi modaydı. Anadolu’daki sinema işletmecileri ‘Apo Gardaş’tan da öyle filmler yapmasını ister. Ali Can Sekmeç’in yazdığı kitapta Keskiner, olayın devamını şöyle anlatır: “Don Kişot adlı bir kitap aldı. Kitap, deli bir İspanyol şövalyesiyle uşağını anlatıyordu. O sıralar fotoroman yönetmenliği yapan Artun Yeres’i çağırdım ve ‘Al bunun senaryosunu yaz’ dedim, Semih Evin’i yönetmen yaptım. Semih senaryoyu okuduktan sonra oyuncu olarak Münir Özkul, Sami Hazinses, Hayati Hamzaoğlu, Mürüvet Sim ve İsmail Hakkı Şen’i istedi. Hiçbiriyle sözleşme yapmadım, sözlü anlaştım. ‘Don Kişot’ rolünü Münir Özkul, uşağı ‘Sancho Panza’yı ise Sami Hazinses oynadı.” Gişe yapan yabancı filmlerin ve çok satan romanların izin alınmadan Türk filmine dönüştüğü yıllardan çarpıcı iki örnek...