Türkiye, ABD’nin açık veya üstü kapalı ambargo uyguladığı ülkelerin başında geliyor. Bir süre Türk vatandaşlarına vize vermediler. Üst düzey bir bürokratımızı yargıladılar. Türkiye’de darbe yapmaya kalkan örgütün elebaşını ülkelerinde barındırıyor, somut delillerle hukuki yollardan iadesini istememize rağmen vermiyorlar. Şimdi de bir rahibi bahane ederek Türk ekonomisini baltalamayı sürdürüyorlar.
Peki ABD’nin istemediği, hoşuna gitmeyen husus nedir? Neden Türkiye’ye açık ve kapalı ambargo uyguluyorlar? Türkiye ne yaptı ki, ABD her seferinde farklı bir yaptırımla önümüze çıkıyor? İran açısından bunu ele aldığımızda somut bir gerekçeleri var. İran nükleer teknolojiye sahip olmasın diye ambargo uygulanıyor cevabı açık ve net. ABD’nin böyle bir şeye hakkı olmasa da İsrail öncelikle düşünüldüğünde ve ABD’nin kendisini dünyanın jandarması olarak gördüğü dikkate alınınca bu hakkı kendinde gördüğü anlaşılabilir.
Türkiye’ye ilişkin sorunun cevabına gelince. Somut olarak, Türkiye’nin artık emir eri olmaması gösterilebilir. Eskiden NATO bünyesinde ABD’nin koltuğunun altına sığınan, onun bir dediğini iki etmeyen, sürekli önünde el pençe divan duran bir ülke vardı. ABD’nin kullanımdan kaldırıp bir kısmını lütuf olarak Türkiye’ye hibe ettiği silahlarla idare eden, daha fazlası için çaba göstermeyen bir ülke… Böyle bir emir erini kim istemezdi ki?
***
Şimdi öyle mi artık? Türkiye, bin bir zahmetle kazandığı parasını ABD’nin çöpleri için vermiyor artık. Üstelik silah almak yerine o silahın teknolojisini istiyor. Kendi silahını üretiyor, bu silahları da ABD’yle rekabet ederek üçüncü ülkelere satıyor. Yani ABD’nin milyar dolarlık pazarlarına ufaktan ufaktan çomak sokuyor. Rusya’dan S – 400 alırken, S – 500’leri Türkiye’de birlikte üretelim ve satalım teklifini götürüyor.
Türkiye’nin bölgesinde bir güç olarak öne çıkması, sadece bölge siyasetinde değil dünya siyasetinde de söz sahibi olması pek de kolay değil. ABD’nin dünyayı kontrol etmek için yeryüzünde İncirlik gibi 820 üssü olduğunu, sırf bu üslerde 350 bin asker beslediğini, bunun için milyar dolarlar harcadığını dikkate alırsanız Türkiye’nin işinin pek de kolay olmadığı anlaşılır.