Adana Aladağ’daki kız yurdunda çıkan yangında 11 ortaöğretim öğrencisi yavrumuz ile 1 de öğretmenimizi kaybettik..
Tabii ki üzüldük..
Tabii ki ihmali olanlar varsa, onların soruşturulması, yeni ihmallerin önlenmesi açısından zorunlu..
Ama dolduruşa da gelmeyelim..
O yurt, bir ticarethane değildi..
Yöneticileri para kazanmak için değil.. Ulvi gayelerle o yurdu açmışlardı..
Kapı kapı dolaşarak toplanan yardımlarla..
O yurt ve benzeri yüzlerce yurtta, dar gelirli ailelerin çocukları, tamamen bedelsiz veya sembolik karşılıklarla yatılı kalıyorlar, okullarına devam etme imkanı buluyorlar..
O yurt; hayır sahiplerinin yardımları ile hizmet veren, devlet okuluna devam eden çocukların kaldıkları bir yurt..
Hani geçtiğimiz hafta tartışıyorduk ya..
Erken evliliklerin önlenmesinden bahsediyorduk ya..
İşte bu yurt ve benzerleri..
Erken yaştaki evlilikleri önleyen bir araç..
Ben isterim ki, yine bedelsiz olsun, ama devlet eli ile olsun..
Devlet eli ile olamayan yerlerde de, yine hayırseverlerin yardımı ile faaliyetlerine devam etsinler..
İllerde, ilçelerde, hatta kasabalarda ya devletin ya da hayırseverlerin yurtları olsun ki.. Kızlarımız küçük yaşta evlilik yapmaya mecbur bırakılmasınlar..
Eğitimlerini tamamlasınlar..
En azından, lise seviyesinde bir eğitimden sonra, yuvalarını kursunlar..
Sorunlara hep din karşıtlığı penceresinden bakanlar ise..
“Erken evlilik” deyip, saldırıyorlar..
Eğitim çağındaki küçüklere (erken yaşta da evlenmemeleri için) yardım amacı ile kurulan yurtların yöneticileri dindar insanlar diye, ordaki olumsuzlukları gerekçe gösterip yine saldırıyorlar..