Bir yandan “Rüyamda gördüm” diye başlayan uçuk hikayelerle müritlerinin moralini yüksek tutmaya çalışıyorlarken....
Öbür taraftan, “Düşün artık yakamızdan” çıkışına muhatap oluyorlar..
Bir yandan “Cezaevinde duvarlar kalktı. Hz. Yusuf imam oldu”halüsinasyonu ile, tabanlarını ayakta tutma girişimleri.
Öbür tarafta maddi gerçek: “Taziyeni reddediyoruz.”
Evet..
Fetullah Gülen grubu..
Ne kadar kuyruklarını dik tutmaya çalışırlarsa çalışsınlar..
Gerçek ortada..
Düne kadar, bir yakını öldüğünde, “Fetullah Gülen bizim için taziyede bulunur mu?” diye merak eden işadamları, bakanlar, milletvekillerinin yerini..
Şimdi..
“Bizim adımızı ağzına alma. Bize taziyede falan bulunma.. Gölge etme, başka ihsan etmeyiz” diyen işadamları aldı..
Düne kadar Pensilvanya ile görüşmek için sıraya giren bürokratların yerini..
“Aman yıllar öncesinden de olsa.. Birlikte çekilmiş fotoğrafımızı kimse görmesin” diyenler aldı.
Pensilvanya’da CIA’in kuklası halindeki Gülen grubu, gelinen bu noktadan ders çıkarır mı acaba?
“Bir yanda” derken.. “Öbür tarafta” derken.. Hayali iddiada bulunmuyorum.
Bire bir yaşanmış tepkiden, isyandan bahsediyorum.
Somut örnek..
Fetullah Gülen’le irtibatı gerekçe gösterilip yönetimi TMSF’ye geçirilen Boydak grubunun aile büyüğü Huriye Boydak geçtiğimiz hafta içinde vefat etmişti..
Halen tutuklu bulunan oğullarına.. Her tutuklu için bir hak olan cenazeye katılmak üzere izin verildi..
Ama her olayı çarpıtarak algı oluşturmaya çalışan FETÖ mensupları..
Tarık Toros’undan..
Adem Yavuz’una..