Nobel ödüllü yazarımız(!) Orhan Pamuk, sonunda konuştu..
Cihangir’deki apartmanı üzerinden, komşuları ile mahkemelik olan Pamuk, mahallesindeki kötü şöhretini temizlemeye çalışıyor olmalı ki, AK Parti karşıtı çevreleri memnun edecek sözlerle sahneye çıkmış.
Sıradan bir eleştiri getirse, “Biz sanatçı adı altında ortalıkta dolaşan ne sahtekarlar gördük, siyasetin kralını yapıyor.. Pamuk da onlara benzemeye çalışmış” der geçerdim..
Ama Pamuk’un sözleri, sıradan eleştiriler değil..
Derin mi, derin bilgiler içeriyor..
Tam Nobel’lik bilgiler..
Hızlıca aktarayım, siz de görün Orhan Pamuk’un sözlerini..
“Korkarak konuşuyorum, konuşmamaktan utanıyorum; herkes hapiste, herkese eziyet ediliyor, sadistlik, hunharlık, zalimlik ‘örnek olsun’ haline gelmiş!” diye başlıyor, Orhan Pamuk..
“Korkarak konuşuyor”muş.
Ama sonuçta da konuşuyor..
Hani birisinin kulağına bunu fısıldasa..
“Adam gerçekten korkuyor” diyeceğim..
Ama, birisinin kulağına değil, tam da meydanın ortasında, sözleri herkese aktaracak bir mikrofon ile bağırıyor, fakat “korkuyorum” diyor, Orhan Pamuk.
Bu çelişkiyi nasıl aynı anda gerçekleştirmedeki başarısı sebebi ile yakında yeni bir Nobel ödülü ile taltiflenirse, hiç şaşırmayacağım..
Korkuyor..
Ama, utanmadan, sıkılmadan, “herkes hapiste” diyor..