“Ey cemaat! Ben sizi kızıl ölüme çağırıyorum. Bu ölüm nefse, heva ve hevese, tabiata, şeytana ve dünyaya karşı gelmek, Allah dışındaki her şeyi bütünüyle terk etmektir. Yeryüzünde kendisinden korktuğun ya da bir şeyler beklediğin birileri varken senin gerçek anlamda inancın yok demektir. Hükümdarlar insanlardan çoğunun tanrısı idi. Dünya, zenginlik, afiyet, güç ve kuvvette diğer tanrılar idiler. Başka bir tanrın olduğu halde “Allah’tan başka ilah yoktur” demeye utanmıyor musun?” (Abdülkadir Geylani/El Fethu’r Rabbani)
“Tarih hiçbir gerçek değişimin iktidardan geldiğini yazmadı. Hepsi de terbiyeden başladı ve özünde ahlaki bir davetti. Bizim açık düşünce psikolojimizden iki şeyi ortadan kaldırmak gerekir: Mucizeye inanç ve başkalarının yardımı. Düşmanları mucizevi yolla kovacak, fakirliği ortadan kaldıracak, refah ve aydınlığı (eğitimi) ekecek herhangi bir mehdi yoktur. Mehdi bizim tembelliğimizin adıdır veya sıkıntılar ve sorunların ağırlığı imkanlar ve mücadele vasıtalarla kıyaslanamayacak kadar büyük olduğunda, güçsüzlüğümüzden büyüyen yalancı bir umuttur…”
(Aliya İzzetbegoviç/İslam Deklarasyonu)
“Kim olursak olalım, sadece bir tek alanda tercih yapmaya güç yetirebiliriz: Kaderimize itiraz etmek. Birinci şıkkı seçip takdire rıza göstermişsek ne için yaratıldığımızı da keşfetmişiz demektir. Kaderinize itiraz ettiğiniz zaman yaratıldığınızı da inkar etmiş olursunuz. Umumi kanaat baskısı bizi yanıltmasın, bilelim ki kaderine dahil olmayı benimseyenler şartlara teslim olmayanlardır. Beklentisini önünde elverişli şartların doğup doğmadığına bağladığı için kaderine itiraz edenlerin ömrü ise fırsat kollamakla geçer.” (İsmet Özel/Henry Sen Neden Buradasın)