Deprem vesilesiyle bazı iyi yanlarımızı hatırlama, aksayan yanlarımızı da görme imkanımız oldu. Hakikaten yardım severliği heyecan boyutunda yaşayan bir milletmişiz.
Ama aynı zamanda heyecanla yapılan yardımlarımızın bir kısmının isabetli olmadığını da görmüş olduk bu süreçte. “Deprem bölgesine ilk ne gitmeli” gibi bir ajandamız, hazırlığımız, öncelikler listemiz yokmuş mesela.
Bir jeneratör ve hiltinin afet anlarında tırlar dolusu kıyafetten kat kat önemli olduğunu anladık.
Yardımsever ama bilinçsizmişiz.
Bilinçsiz bir coşkuyla hazırlanıp gönderilen yardımların, asıl yardımlara engel olabileceğini düşünememişiz.
Ayrıca yardımsever olduğu kadar içinde acımasız fırsatçılar, kan emiciler barındıran bir toplummuşuz. Deprem bölgesine yakın...