Fenerbahçe ve G.Saray’ın yaşadığı felaketlerden sonra; Beşiktaş’ın “Oh! Ne güzel... Bundan yararlanayım” diye göbek attığını sanmıyorum. Daha çok, “Ya ben de yanarsam” endişesiyle kavrulmuştur. Zaten sahaya çıktıklarında, “Kazaya kurban gitmeme” korkusunu algılamak pek zor olmadı. Bursa da bunu hissetmiş olmalı ki, ne kadar gözdağı versem o kadar iyidir mantığı ile yüklenip durmaya başladı. İlk devrede Karius’u neredeyse faka bastıracaklardı. Olmadı!
***
Tempo olmadan hiçbir şeyin olamayacağını sağır sultan duydu/öğrendi ama; bizim ligdekilerin bir kulağından giriyor, öbür kulağından çıkıyor. Tembellerden tempo isteme de, ne istersen iste... Böyle olunca, ulaşmak istediğin sonuç veya başarı; mecburen başka etkenlerin devreye girmesiyle ulaşacak delik arıyor. Futbolumuzun yavan k