Bizim milli takımı tanımlamak için, iki kelime yeterli kalır: Yetenekli ama tembel...
Bir kere maç seçiyor... Hazırlık maçlarını hiç sevmiyor. Üstelik “Aman sakatlanmayayım” diye, diye kendini korumaya alıyor. İkili mücadelelerde yeterli sertlikte ve dirilikte değil. Hakemi etkilemek adına; her kararına itiraz alışkanlığı, oyundan düşmemize yolaçıyor. Dikkat dağınıklığı yaşıyoruz.
Uluslararası puan maçlarında, rakibin gücüne göre, oyun disiplini kayboluyor. Rakip zayıfsa, dalgacı... Güçlüyse endişe içinde ve bu yüzden güven kaybına uğruyor.
***
Bu temel eksiklerimiz/yanlışlıklarımız/zaaflarımız hiç değişmiyor. Bu açıdan bakıldığında; İrlanda ve Karadağ maçları da, benzer karakter yapısı içinde geçti.
İlk maçta kazandık ama