İki tarafın da, “Rakibinden çekinmediğini” herkesi ikna etmeye çalıştığı “Göstermelik tempolu” ama çekingen futbolu; uzun süre gerçek bir baskıya dönüşemediği için, üretimsiz kaldı. F.Bahçe ilk yarıda oyun süresine, neredeyse eşit oranda ortak oldu. Fakat sonuç alacak girişimde pek verimli olamadı. G.Saray ilk devrenin sonlarına doğru ilk kez etkili olmaya başladığı anlarda, Lemina ile iki defa kaleyi yokladı. Ama Altay, başarılı kurtarışlarla tabela değişimine izin vermedi. Sarı-lacivertlilerin de iki pozisyonu vardı. Fakat tarafların hiçbir pozisyonu, yürek hoplatan cinsten değildi.
Hem G.Saray hem F.Bahçe, birbirleriyle olan tarihi rekabetlerinin izdüşümünü pek taşımayan kısır bir futbol örgüsü içindeydi. Her herhangi bir kimseyi tatmin edemedi. Oyun heyecandan uzak, sığ ve basit kurguluydu. İlk yar