Fenerbahçe; artık Cocu ve Koeman’ın taş devrindeki gibi, çağ eskisi dönemlerinde değil elbette... Ama Ersun Yanal döneminin olması gereken kıvraklığına da kavuşamadı henüz.
Yeni hoca mucizesi için vakit çok erken. Fakat gene de ışıltılarını, parıltılarını, işaretlerini farketmemiz gerekiyor. İçinde bulunduğumuz tünelden, çıkış ışığını göremedik.
İlk yarıya bakalım... Evet; Fenerbahçe rakibine göre daha fazla sokuldu, daha fazla atak yaptı, daha çok şut çekti. Ancak rakibinin kırılma/sökülme/dağılma sebebi olabilecek “O AN”lar konusunda, becerikli olduğunu söyleyemeyiz. İşini şansa bırakıyor.
Atakları ağır, akışkan değil yapışkan... Rakibin üzerine giderken, önceden planladığı bir projesi yok. “Haydi Allah rastgetire” diye gidiyorlar.
***