Ne zaman Reha İsvan dense, gözümün önüne, elleri arkadan kelepçeli, kimseden yardım almadan, sendelemeden, yüksek cezaevi aracından inen, sonra kısa topuklu ayakkabıları üzerinde kararlı adımlarla, hiçbir yana bakmadan başı dik yürüyen o zarif insan gelir