Tayyip Erdoğan’ın büyük zaferiyle biten seçimlerden sonra CHP Genel BaşkanıKemal Kılıçdaroğlu AB’yi suçlamış.
Suçlama nedeni, AB’nin İlerleme Raporu’nu (aslında içeriğine bakınca gerileme raporu denmesi daha doğru olacak ya!) seçim sonuçlanana kadar yayımlanmaması.
Böylelikle AB, hemen seçim öncesi AKP iktidarının insan hakları ve basın özgürlüğü konularındaki ihlallerini dile getirmekten kaçınmış oluyor. Kılıçdaroğlu da bu davranışın “Avrupa’nın etik değerleriyle bağdaşmadığını” ileri sürüyor.
CHP Genel Başkanı daha da ileri giderek, bugünkü durumda AB’nin 2010 yılında hükümete verdiği desteğin de rolü olduğunu da söylüyor.
Kılıçdaroğlu’nun özellikle, Türkiye’de yargı bağımsızlığını Kenan Evren rejiminden daha geri bir noktaya sürükleyen 12 Eylül 2010 referandumuyla ilgili değerlendirmesinde haksız olduğunu söylemek mümkün değil.
Gerçekten de, askeri vesayetten kurtulmak sloganıyla kotarılmış olan 12 Eylül 2010 referandumundaki tezgâh o kadar açık seçikti ki, fark edilmemesi ancak ahmaklık ile mümkündü.
Eh AB de ahmak olmadığına göre, burada bir bilgi veya değerlendirme hatasından çok ikiyüzlülükten söz etmek daha doğru olabilir. Ayrıca Orhan Erinç dünkü “ABİkiyüzlülüğü Hiç bırakmadı ki...” başlıklı yazısında 29 Ekim 2004 tarihli Türk Ceza Yasası’nın macerasını da çok güzel anlatıyor, okumanızı salık veririm.