24 Haziran seçimlerine doğru demokrasinin temel ilkelerini
çiğneyen iktidara karşı mümkün olduğunca geniş tabanlı bir ittifak
oluşturulmasını sağlamak için muhalefet partilerinin önde gelenleri
kolları sıvadılar.
Aslında Tayyip Bey’in Devlet Bey
ile anlaşması ile başladı ittifaklar dönemi.
İlk bakışta, ittifaklar girişimi kamplaşmayı artırır gibi görünse
de, seçim ortamına giriş ile birlikte yıllardır ilk kez siyasal
yaşamda gündem oluşturma inisiyatifini eline alan muhalefet bütün
demokrasi isteyenlerin birleşip bütünleşecekleri bir platform
yoluna yöneldi.
İyi de oldu. Türkiye’nin buna ihtiyacı vardı.
Şimdi bütün sorun, bu ittifakın mümkün olduğu kadar geniş tabanlı
ve demokrasiyi kurma konusunda kapsamlı olmasını sağlamaktır.
Cumhurbaşkanlığı seçiminin ikinci turunda, “tek adama hayır”
diyenlerin hepsinin tek adamın karşısındaki adayda birleşmelerinin
yanı sıra, demokrasiye dönüş hareketinin zorunlu kıldığı
parlamentoda çoğunluğu sağlamak için muhalefetin ittifakının
seçimlerin ertesinde neler yapacağını bildiren yeni bir “İlk
Hedefler Beyannamesi” ilan etmesi gerekiyor.
*** Siyasi yaşamımızda, CHP’nin 1959
yılı ocak ayındaki 14. Kurultayı’nda kabul ettiği belge olarak
bilinen “İlk Hedefler Beyannamesi”, demokratik kuralları çiğneme
yolunda azimle yürümekte olan DP’ye karşı, ittifak oluşturmaya
çalışan muhalefetin seçim bildirgesi olarak, aslında daha önce 1957
seçimlerinde ilan edilecekti.
Ama muhalefetin birleşmesiyle iktidarı yitireceğini anlayan DP, 19
Eylül 1957’de her türlü ittifakı yasaklayan bir düzenleme yapınca,
işbirliği suya düştü, “İlk Hedefler Beyannamesi” de kaldı. ...