Benzer fotoğraflar daha düne kadar, komşu Suriye’den gelirdi,
artık bizim görüntülerimiz oldu. Ülkenin güneydoğusunda bir iç
savaş yaşanıyor... Ölüm, orada da, ülkenin dört bir yanında da kol
geziyor... Terör her yerde yanı başımızda...
Artık Türkiye’de “burası güvenli” denebilecek bir tek yer
yok.
Her yerde herkes, herkesle kavgalı...
Son yıllarda görüntünün bu kadar karanlık olduğu bir dönem daha
olmadı.
Dış politikada bütün komşularla sorunluyuz, bütün sınırlar barut
fıçısı... Dengeler altüst, enflasyon, gittikçe daha kontrol edilmez
halde, iki rakamlı oranlara fırlamış, ülkede dehşet verici bir
gerginlik egemen. Ekonomide alarm zilleri çalıyor, turizm çökmek
üzere, işsizlik de çift rakamlı oranlara tırmanmaya başlamış,
eğitim yerlerde sürünüyor, yarınımıza dair umut verecek en ufak
emare yok.
İnsanlar korku içindeler, iç savaş korkusu, terör korkusu, hapse
düşmek korkusu, işinden olmak korkusu, korku sarmalından çıkamamak
korkusu...
Her şey de korkuyu körüklüyor. Haber yapan gazeteciler
hapishaneleri dolduruyor. İktidarın politikalarını kendi
görüşlerine göre eleştiren akademisyenler yeraltı dünyasının önde
gelenleri tarafından ölümle tehdit ediliyorlar, soruşturmaya,
kovuşturmaya maruz kalıyorlar...
***
Bütün bunlar olurken de Cumhurbaşkanı ile Başbakan’ın baş
konuları başkanlık sistemidir.
İkisine göre de Türkiye’nin artık parlamenter sistemle yürümesi
imkânsızdır.
Onları duyanlar da, Türkiye’nin yaşadıklarının nedeninin bir türlü,
güçlü bir iktidarın oluşmasına imkân vermeyen parlamento aritmetiği
olduğunu sanacaklar.
Sanki Türkiye’de iktidar yeterli Meclis çoğunluğuna sahip olmadığı
için uygun gördüğü yasaları çıkaramamakta, gücü yeterli
olmadığından memuruna söz geçirememekte, yürütme ile ilgili olarak
verdiği kararları dinletememektedir.
Sanki Türkiye’de sistem iktidarı güçsüzleştirmekte, o yüzden de
Türkiye yönetilemez hale gelmektedir.. Tam tersine!
Bugün işbaşında olan iktidar parlamentoda istediği her yasayı
çıkarabilecek bir çoğunluğa sahiptir. Bürokrasinin bütün çarkları
denetim altındadır. O kadar ki, yandaş olmayan kimse bürokraside
barınamamaktadır.
Aynı olgu yargı için de geçerlidir.