Sonunda beklenen en kötü senaryo oldu. Irak’ta Araplar ile Kürtler savaşmaya başladı. Amerika bile naçar durumda. Ne diyeceğini bilemiyor.
Fas’da yaşayan bir Arap için, Arap Coğrafyasının sınırı nereden başlıyordur dersiniz? Keza dünyanın başka bir yerinde yaşayan bir Kürt için de aynı soru sorulabilir. Daha önce bu bir mezhebi problem değil milliyetçilik sorunu demiştim. Mezhebi yönleri var. Ama belirleyici olan bu değil.
Irak Hükümeti, Kerkük’e doğru harekete geçti. Barzani buna PKK’sından, YPG’sine, Talabanicilerden, Peşmerge’ye kadar destek alıp, yığınak yaparak karşılık verdi. Çizilen tabloda aralarında ne kadar ideolojik kavgalar olsa da Kürtlerin bir araya geldiği görülüyor. Araplar için de benzeri söylenebilir.
Irak Hükümeti geri adım atamaz. Eğer atar ise Sünni-Şii tüm Arapları kaybeder. Ülkesi resmen bölünür. Barzani geri adım atamaz, iktidarını kaybeder. İki çok şey kaybedecek taraf karşı karşıya geldiğinde ise yaşanacak tek şey savaştır.
Dün sabaha karşı Irak kuvvetleri harekete geçtiğinde ilk etapta Peşmergelerden bazıları mevzilerini boşalttı. Barzani’ye yakın yayın organları da mevzileri terk edenlerin Kürdistan Yurtseverler Birliği, yani Talabani’ye bağlı peşmergeler olduğunu duyurdu. Bu durum küllendiği zannedilen eski rekabeti tekrar gün yüzüne çıkardı.
Hain lafları havalarda uçuşmaya başladı. Ancak kesin olan Kerkük’ün tüm kilit noktalarının birkaç saat içinde Irak birliklerinin eline geçtiği. Ölürüz de savunuruz denilen Kerkük neredeyse tek bir silah atılmadan el değiştirmiş oldu.