Bir görüş Türkiye’nin Irak Kürdistan Bölgesi’ne yönelik ekonomik bir yaptırımda bulunması halinde kendisinin de zarar göreceği. Bunu Türkiye içindeki kimi çevreler ve dahi Barzani de dile getiriyor. Bu yüzden böyle bir şey yapılmayacağı düşünülüyor.
Argümanları bu. İyi de bu zaten kendi içinde bir çelişki içeriyor. Barzani ekonomik tehditlere rağmen kendi “Ulusal çıkarını” ön plana alarak bağımsızlığı zorluyorsa, Türkiye neden kendi “Ulusal çıkarını” düşünmesin?
Açıkça belli ki Irak Kürtleri ekonomiyi falan takmıyor. Ama mesela Türkiye’nin ekonomik düşüneceğini hayal ediyor. Onların tarafından bakınca yapılan ticaretin veya oy kaygılarının Türkiye’nin tavrını belirleyici olduğunu düşündükleri görülüyor.
Bence yanılıyorlar. Neden yanıldıklarını düşündüğümü anlatayım. Ekonomi mi ticaret mi tartışmasında her zaman kaybeden ticaret olur bu topraklarda. Çünkü sınırlar hep tartışmalıdır.
1974 Kıbrıs Harekatı’nı çocuk da olsa yaşamış biri olarak ekonomik yaptırımların bir işe yaramadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Tıpkı aynı durumun Barzani’nin tavrını etkilemediği gibi.
1974 sonrasının fakir Türkiye’si 10 yıl boyunca ambargo yedi. Hem de öyle böyle değil. Yağ kuyruklarına girdik, tüp kuyruklarından çıkıp. Darbe bile oldu bu uğurda. Ama Kıbrıs’ta değişen bir şey olmadı. “Avrupa Birliği’ne alacağız” dediler yine bir işe yaramadı son tahlilde. Yani ulusal çıkar açık ara öndeydi.