IŞİD veya PKK, canlı bombaları hangi psikolojiye sahip gençler arasından seçiyor? Bu konuda birçok araştırma var ama Oliver Roy'un tespitleri çok önemli.
Alman Frankfurter Allgemeine Zeitung gazetesi adına Michaela Wiegel, ünlü Fransız siyaset bilimci ve İslam dünyası uzmanı, "Siyasal İslamın İflası" adlı kitabı ile ünlü Olivier Roy ile bir söyleşide bulunmuştu.
3 Şubat 2016'da yayınlanan söyleşiyi Türkçeye Levent Tayla çevirmişti.
Roy'un tespitleri özetle şöyleydi:
* Avrupa'da cihat yoluna bağlanan gençlerin çoğu entegre olmuş kişiler. Fransızca, İngilizce ya da Almanca konuşuyorlar. IŞİD, kendisine katılan genç Fransız ve Belçikalılar, Arapça bilmedikleri için Fransızca konuşulan bir tabur oluşturdu. Sorun, eksik kalan kültürel entegrasyon değil. Avrupalı cihatçılar toplumdan koparlarken bile son derece Batılı bir modele bağlı kalıyorlar. Söz konusu olan, aslında İslâmi geleneğe hiç uymayan bir nihilizm... (Hiççilik...) Filmlerden ve videolardan gördükleri şiddet estetiğine yönelik bir hayranlık geliştiriyorlar.
* İslami kültür çevrelerinin hiçbirinde din değiştirmiş olanların oranı IŞİD'de olduğu gibi yüzde 25'lerde değil. Yani IŞİD'in çekiciliğini açıklamak için yalnızca kültüre dayanan açıklamalar yeterli olmuyor. Göçmen olmayan gençler de cihadı çekici bulabiliyor.
* Meselenin dini boyutunu yadsımıyorum. Bu önemli, çünkü cihatçılar bu yolla kendi nihilizmlerini cennet müjdesi olarak yorumlayabiliyorlar. İntiharları, sonsuz hayatın garantisi haline geliyor. Bu gençler Müslüman cemaatlerden gelmiyor. Çoğu dini bir ön eğitimden geçmiş değil. Çok seyrek gitmişler camiye. Birçoğunun geçmişinde küçük suçlar var. Alkol içmişler, uyuşturucu kullanmışlar.