'Halife' ne yapmıştı?Millî Görüşçüleri asıl kızdıran M. Kemal'in şu sözleri olmalıdır. Yukarıda verdiğim, M. Kemal'in anlattığı ülkemizin umumî manzarası "vatan hainleri"nden başka kimsenin itiraz edemeyeceği bir görüntüdür. Onun için Millî Mücadele'nin lideri, Padişah- Halife Vahîdeddin'e en ağır şekilde yüklenmektedir:"Filhakika, her ne sebep ve sûretle olursa olsun, Vahîdeddin gibi hürriyet ve hayatını milleti içinde, tehlikede görebilecek kadar, âdi bir mahlûkun, bir dakika dahi olsa, bir milletin re's-i kârında [iş başında] bulunduğunu düşünmek ne hazindir! Şâyân-ı teşekkürdür ki, bu alçak, mevrûs [mirasçı] saltanat makamından, millet tarafından iskāt olunduktan [düşürüldükten] sonra, denâetini [Alçaklığını] itmâm etmiş [tamamlamış] bulunuyor. Türk milletinin, bu takaddümü [önceliği] elbette, takdire lâyıktır.Âciz, âdi, his ve idrâkten mahrum bir mahlûk; kabul eden, herhangi bir ecnebînin himayesine girebilir; fakat, böyle bir mahlûkun, bütün İslâmların halifesi sıfatını hâiz bulunduğunu ifade etmek elbette muvâfık değildir. Böyle bir telakkînin doğru olabilmesi, evvelemirde, bütün İslâm kütlelerinin esir olmaları şartına vâbestedir [bağlıdır]. Hâlbuki, cihanda hakikat, böyle midir? Biz, Türkler, bütün tarihî hayatımızca hürriyet ve istiklâle timsâl olmuş bir milletiz! Kıymetsiz hayatlarını iki buçuk gün fazla, sefilâne sürükleyebilmek için, her türlü mezelleti mubah gören halifeler oyununu da sahneden kaldırabildiğimizi gösterdik. Bu sûretle devletlerin, milletlerin, yekdiğerleriyle münasebâtında [münasebetlerinde] şahısların, bâ-husus mensup olduğu devlet ve milletin zararına da olsa, şahsî vaziyet ve hayatlarından başka bir şey düşünemeyecek pespayelerin ehemmiyeti olamayacağı hakikat-i malûmesini [bilinen hakikatini] te'yîd ettik.Milletler münasebâtında, mankenlerden istifade sistemine rağbet devrine hâtime [son] vermek, medenî âlemin samimî temennîsini teşkil etmelidir!Muhterem efendiler; firarî halife, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde hal' olundu [indirildi]. Yerine, sonuncu halife olan Abdülmecid Efendi intihâb edildi [seçildi]." (Nutuk, s. 497)