Batı'nın hakkımızdaki peşin hükmünü silmemiz mümkün değil. Biz güçlü olursak, mecburen bir sınırda duracaklar ve üzerimize gelemeyecekler.
"Onların doları varsa bizim Allah'ımız var!" diyerek kendimizi avutmayalım. Mugalatayı bırakalım ve gerçeklere bakalım.
Türkiye krizde... Bunu önce kabul edelim. "Algı", "üst akıl", "görünmez eller"... Bunlar hep söylenegelir. İktidarda olanlar ("olan" mı desem... Herkes bir kişinin gözüne, ağzına, eline bakıyor da!...) muhayyel düşmanı da hesaba katmalıdır. Zihin bulandırıcı argümanlar yanıltır ve kaybettirir.
"Allah'ımız var! Kurtuluruz evvel Allah!" diyoruz ama açın Kur'an-ı Kerîm'i, Hak Teâlâ ne buyuruyor, bir okuyun. "Akıl" diyor, "çalış" diyor, "hak", diyor, "adalet" diyor. Hayat için her şeyi buyuruyor; ama bir şey buyurmuyor: Bana tevekkül ettikten sonra yan gelip yatın!
15 Temmuz'da bizi bölemeyenler yeni yollar deniyorlar. Ne yazık ki, kapıyı açan da biziz. Eğer "adalet"i işletebilseydik, hakkı teslim edebilseydik ve herkes "ceza" ve "mükâfat"ın yerini bulduğuna inansaydı, üzerimize böyle gelinemeyecekti. Yarım bıraktıkları işin tamamlamak istiyorlar. Ellerine çok koz veriyoruz maalesef.
Çıkış yolu arıyoruz. Rusya'ya, İran'a, Çin'e yöneliyoruz. Çaresizlik insanlara yeni kapılar aratıyor ama, ne Rusya'ya güvenebilirsiniz, ne İran'a, ne Çin'e... Ortadoğu'daki iç savaşlarda karşı karşıya olduğun iki ülke var: Rusya ve İran. (Eğer İran istese, PKK'nin Kandil'de tozu kalmaz! Bunu da bir yere kaydedelim!)