Olağanüstü şartlarda yapılan değişiklikler olağanüstü neticeler verir. 27 Mayıs 1960 ve 12 Eylül 1980 darbelerinden sonra hazırlanan anayasaların nasıl oylandığını, ne netice çıktığını biliyoruz. (12 Eylül Anayasası'na "hayır" oyu veren azlığın içindeydim. Neden "hayır" dedim? Sırf darbe anayasası olduğu için.)
Şimdi yine olağanüstü şartlarda, görünürde 18, aslında 69 maddenin değişikliği oylatılmak isteniyor ve tıpkı 27 Mayıs Anayasası, tıpkı 12 Eylül Anayasası'nın oylatılması gibi diyeceğim ama, o anayasaları her hâlde öpüp başımıza koymamız gerekiyor.
İki anayasada da Cumhuriyet'in temel felsefesine saldırılmamıştı. Şimdi Cumhuriyet'i bırakın, Millî Mücadele hedef alınıyor. Sadece Cumhuriyet'in getirdikleri üzerinden konuşulsa, aksaklıklar, aşırılıklar ortaya konsa söyleyecek sözümüz olmaz. Tutturmuşlar bir "Yeni Osmanlı" teranesi, kimseye laf söyletmek istemiyorlar. Bu Osmanlı nasıl kuruldu? Nasıl sona erdi? M. Kemal ve arkadaşları ortaya çıkmasalardı ne olurduk? diye düşünülmüyor; Türkleri Anadolu'da dar alana sıkıştıran ve geldiğiniz yere dönün denilen Sevr gibi bir projenin hayata geçirilmemesinden duyulan bir derin üzüntü dışa vuruluyor.
İstanbul Esenyurt Belediye Başkanı AKP'li Necmi Kadıoğlu, "Padişahlarımızı alaşağı ettiler, yıktılar. 10 yılda Osmanlı'yı tarumar ettiler, yıktılar. 1923'te de koskoca 650 yıllık çınara darbe yaptılar. Cumhuriyet kuruldu. İçinden ihanet edenler, ecdada hainlik edenler, olunca hayır gelmiyor..." diyebilmiştir.