Atatürk Araştırma Merkezi, "19. Yüzyıldan Günümüze Türkiye'de İktidara Müdahaleler ve Darbeler Uluslararası Sempozyumu Bildiriler Kitabı"nı iki cilt hâlinde yayınladı.
Sempozyumu, Atatürk Araştırma Merkezi Başkanlığı ve Bozok Üniversitesi Rektörlüğü birlikte, 21-23 Mart 2018 tarihleri arasında, Yozgat'ta düzenlemişti.
Gelişmiş ülkeler darbeler defterini kapattı. 1968'de Batı'da başlayan gençlik hareketleri bir süre sonra duruldu ama, bizde masum talepleri aştı, bir başka mecraya döküldü. Üniversite gençliği dıştan gelen ideolojilere ve bu ideolojileri, kendi ülke çıkarları için vasıta yapanlara "köle" oldular. "Üniversite gençliği" derken, hepsini katmayalım, "Türkiye nereye götürülmek isteniyor? Bu gençliğin eline silahı kim veriyor?" diyenler, tehlikeyi hemen fark ettiler ve tavırlarını koydular. Koydular ama, darbeler de peşi sıra geldi. 12 Mart 1971 Müdahalesi; yetmedi, 12 Eylül 1980 Darbesi. Çok can yandı, hayatlar söndü. Yine yetmedi, 28 Şubat 1997 Örtülü Darbesi geldi. ("Postmodern" falan diyorlar, ama "postmodern"in manasını hiç düşünmeden, çeşit olsun diye, kullanıyorlar. Yanlış.) Ardından 27 Nisan 2007 e-muhtırası yayınlandı.
Bu defa, 15 Temmuz 2016'da, en kanlı darbeye maruz kaldık. Bir cemaat, öyle bir harekete girişti ki, insanın havsalası almıyor.
1968 deyince peşinden gelen darbeleri sıraladık... Cumhuriyet Dönemi'nin ilk darbesi, 27 Mayıs 1960 Darbesi'dir. Ardından 22 Şubat ve 21-22 Mayıs 1962 teşebbüslerini saymaya gerek var mı, diyecektim ama bu teşebbüsler iki askeri idam sehpasına götürdü: Talat Aydemir ve Fethi Gürcan.
Peki, yeni bir rejim getiren 16 Nisan 2017 Referandumu'nu nasıl görmeliyiz? Lütfen halkın iradesi tecellî etti, demeyelim. Çok beylik bir söz. Oylamalarda nelerin yaşandığı hepimizin hafızasında. "Cumhurbaşkanlığı Hükûmet sistemi" adını verdikleri, hadi "ucube" demeyim kızarlar şimdi, "tuhaf" rejim ne getirdi? İrade tamamen Saray'da. Daha ötesini söylemeyeyim!