R. T. Erdoğan, birkaç gündür "Sevr'i yırttık attık." diyor. "Yırttık attık" derken altını nasıl dolduruyor?
Önceki gün bir fabrikanın açılış töreninde Doğu Akdeniz'deki vaziyeti anlatırken şu sözleri etti:
"Türkiye'nin doğu Akdeniz'den Libya'ya kadar yürüttüğü mücadele sadece bir hak mücadelesi değil bir istikbal mücadelesidir. Vatanımızı savunmak için ne kadar önemli gayretler veriyorsak bugün mavi vatanı savunmak da o derece önemlidir. Bir asır önce nasıl millet olarak Sevr'i yırtıp atmışsak bugün de Doğu Akdeniz'de dayatılmak istenen Sevr'e boyun eğmeyeceğiz."
Bizim burada vermemiz gereken asıl mücadele Ege Denizi'ndeki adalarımız. (Ege Denizi'nin bir adı da "Adalar Denizi"dir. 23 bin metrekare içinde 3 bin dolayında ada vardır. Bize kalan üç ada. Adacıklar ve kayalıklar ise kim kaparsa onun. Yunanlılar kapıyor bu sıra.)
"1943'te, Almanlar, işgal ettikleri adaları Türkiye'ye vermek istedi, ama Cumhurbaşkanı İsmet İnönü reddetti. İşte belgesi." deyip duruyorlar. Var böyle bir belge ama, sorun bakalım İnönü niye almadı?
O şartlarda alınamazdı. Almanya karşısı Avrupa üzerimize gelecekti. Bize bırakmaları mümkün değildi. Meseleyi bilenler bunu ayrıntılı yazmışlar ve karşı belgeler ortaya koymuşlardır. Bu hususta kitaplar da var. Alabileceğimize inansaydık ayağımıza gelen nimeti teper miydik? Almanlarla birlik olmak, ölümlerden ölüm beğen demekti. İsmet İnönü bir asker. Osmanlı coğrafyasının birçok bölgesinde vuruşmuştur. En son İstiklal Harbi'nde Birinci İnönü Zaferi'yle neticeye giden ilk adımı atmıştır. Artık yenilmeye başlayan Almanların sözüyle adalara çıkmamızın ne getirip ne götüreceğini İnönü hesap edemedi mi?!