Oktay Akbal'ın bir kitabı vardır. Bu örneği ara ara veririm... "Önce Ekmekler Bozuldu".
Akbal, bir hikâyesinde, savaşı kastederek şu cümleleri kurar:
"Önce ekmekleri bozdunuz. Sonra çocukları öldürdünüz. Kutsalı, kıymetliyi, masumiyeti katlettiniz. Ben sizi bu dünyada affetmiyorum. Dilerim Allah da affetmesin."
Ben, önce, kutsalımız, kıymetlimiz, masumiyetimiz dilimiz bozuldu, diyorum. Tefekkür için dil gerek. Fikir üretemezsen medeniyet dairesine giremezsin; kendi kısır kültürünle kısalır, kısalır ve zaman içinde erir gidersin.
Türkçemiz öyle bozuk ki... Kimi farklı görünebilmek için uysun uymasın uslûp özelliği sanarak kelime üretiyor, kimi belli kesimin inatla, ısrarla kullandığı "manasız" kelimeleri, zaten dar kelime haznesine katarak bir "statü" kazanmak istiyor.
12 Eylül Darbesi öncesi müthiş bir dil kavgası verilmiştir. Hususiyetle İ. Ü. Edebiyat Fakültesi hocaları bu mücadelede başı çekmişlerdir. Mehmet Kaplan, Faruk Kadri Timurtaş, Muharrem Ergin, Faruk Akün, Necmettin Hacıeminoğlu öne çıkan isimlerdi.