And” kelimesi Tarama Sözlüğünde nasıl geçmiş, bakacak idik. 13. yüzyılda Şeyyat Hamza’nın Yusuf İle Zeliha’sında “Kardaşları çünkü gördüler anı/ Yehudaya andın ettiler kanı” mısralarında geçiyor. 16. Yüzyıldan Tevarihi Şahi fil Ehadisil İlahi’de “Şeytanın andına, kelecisine inandılar” cümlesi geçiyor. Birbirinden güzel kitaplar yayınlayan Büyüyenay yayınlarından 5-6 yıl önce çıkan 15. Yüzyıla ait bir eser olan Ferec Ba’deş- Şidde kitabında da şöyle bir ibare geçiyor: “İki gündür taamımızı beğenmemeğe sebeb nedir? Şahzade eyitti: Andluyum, dilimle dimezem, divit kalem getirin yazayım. ” Tüm örnek cümleleri, mısraları buraya alamayacağı ama hangi maddeler var Tarama Sözlüğünde, onu yazayım: “Andını yere komak”, “andını sıdırmak” (bozdurmak), “andını sımak” (bozmak), “and içirmek”, “and içmek”, “and içişmek”, “and vermek”, “andlamak”, “andlaşmak”, “andolmak” gibi kullanımları görüyoruz. Ayrıca “anduk” diye bir kelime ile karşılaştım, sırtlan anlamına gelen bir kelimemiz imiş. Anda kelimesi Akşehir, Konya yöresinde kardeş anlamında kullanılıyor imiş.