Gencer şeklinde de telaffuz edilen “kencer” bağbozumunda yapılan et bayramına denildiği gibi bayramda çocukların oyunyerine de deniliyormuş. Kurban veya Ramazan Bayramı arefesinde gençlerin kızlı erkekli, şehre veya kasabaya topluca inerek yaptıkları alışveriş ve eğlenceye de gencer deniliyormuş. Konya’da üç ayların başlangıç gecesinde çocukların sokaklarda fenerlerle ev ev dolaşarak şivlilik istemeleri de hatıra geliyor ister istemez. Kendi kelimesinin en eski metinlerde “kentü” şeklinde geçtiği belirtiliyor. İlk geçtiği kaynakların 7. Yüzyıla ait Orhun yazıtları olduğu söyleniyor. Kendi kelimesi ile kullanılan o kadar çok deyim var ki: Kendi eliyle, kendi başına, kendi göbeğini kendisi kesmek, kendi yağıyla kavrulmak neler neler. Ben kendinden geçmek, kendine gelmek, kendini alamamak deyimlerini ayrı bir severim. “Kenevire” “kendilik” ve “kendirik”, “kendir” de deniliyormuş. Kendirin farsça olduğu belirtiliyor.