Kök okullarda öğretildiğine göre kök bir kelime. Gerçeği de öyle mi? Kökün kökü kök mü yani? Benim esas aldığım kökses yaklaşımına göre kök’ün kökünü bulmak için kelimenin başındaki sessiz harfi kaldırıp sonra da kelimenin sonunda da ekler varsa onları da kaldırıp kelimeye bakıyoruz. Kökün kökü bu bu durumda ök oluyor. Hatta arzu edenler sondaki k sesinin de ek olduğunu düşünerek onu da kaldırarak ö sesine kadar ulaşabilirler. Ö tabii telaffuz ederken “öğ” der gibi çıkıyor. Bu da yine kökses teorisindeki “Türkçede her sesli kelimeden sonra görünmeyebilen bir “ğ” sesi vardır” kaidesine bizi götürüyor. Buraya kadar geldikten sonra bu bilgi, kelimenin kökünün ök olduğu bilgisi bizi nerelere götürecek; buna yazının sonunda bakalım. Şimdi kelimelerin kökü ile uğraşanlar kökün kökü için ne diyorlar? Nişanyan bitki kökünden kök denilmiştir buyurmuş. Kutadgu Bilig ve Divanu Lügatit Türk’ü ilk geçen kaynaklar olarak vermiş. Tuncer Gülensoy’un Türkçenin Köken Bilgisi Sözlüğü’nde kelimenin nasıl geçtiği benim için her zaman önemlidir.