Bir süredir buradan kelimeleri irdeliyorum. İrdeleyeceğim kelimeyi seçerken başka etimoloji ilgilileri gibi Türkçeye yerleşmiş veya başka bir ifade ile söyleyecek olursam Türkçeye taşınmış kelimelerin nereden geldiği; geldiği memlekette bizim öyle diye bildiğimiz kelimenin aslında öyle diye bilinip bilinmediğini değil de; Türkçenin bizzat yerlisi kelimeleri irdeliyor, inceliyorum. Şunu biliyorum, bir kelimenin mesela vasistasın, mesela çarşının, mesela mendeburun, magazinin, yakamozun Hintçeden Latinceye, oradan Fransızcaya; ordan hoop gemiye binip Amerikaya, oradan radyo ile Türkiyeye geldiğini anlatmak, hele bunu anlatırken birkaç vak’a aktarmak; oradan iki de çıkarımda, genellemede bulunmak; araya iki siyasi gönderme sokuşturmak okuyucuya da güzel geliyor yazara da. Bunu biliyorum. Nereden biliyorum, hem okur olarak biliyorum, hem de yazar olarak. Hatta bunların bir kısmını kendim de yapıyorum. Suç değil, günah değil. Ben sadece başka dillerden gelmiş kelimeler üzerinde değil de özellikle Türkçenin kelimeleri üzerinde duruyorum. Elbette yeri geldiğinde irdelediğim Türkçe kelimeye dünya dillerinde ne denildiğini de yokladığım oluyor. Türkçe kelimeler üzerine yoğunlaştığımda yaptığım işe dışarıdan nasıl bakılacağını da bilmiyor değilim.