İftiraya uğrayan bütün kardeşlerime…
İnsan; mutlu olduğu ve kendisine haksızlık yapıldığını düşünmediği zamanlarda yaşanan olumsuzluklara güzel bakmaktadır. Daha iyi kalpli olmaktadır.
İnsanoğlu yaratıldığından beri yaşanılan hayat aynı olmuştur. Sadece isimler ve mekan değişmiş, lakin imtihanlar hemen hemen birbirinin aynısıdır.
İnsana düşen ya hayata şekil verenlerden olarak, önde olup hayatın öznesi olmak. Ya da arkada kalarak birilerinin takipçisi olup nesneliyi tercih etmektir.
Özne olmak aktif bir duruşu ve çok çalışmayı mecbur kılar. Nesne olmak da pasif olup evde kalmayı ve açılan yolda emek vermeden yaşamayı...
Aktif duruşun simgesi olan erlerin, hayatın akışında yapmadıklarına “yaptı” denilmesi, söylemediği söylemleri “söyledi” denilmesi hayatın bu gayretin uzantısıdır.