CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu dünkü Cumhuriyet gazetesinde Ankara temsilcimiz Erdem Gül’e verdiği röportajda “AKP’yi göndereceğiz” diyordu. Dün bu ifadeyi gazetenin manşetinde gördünüz.
Aslında doğruyu söylemek gerekirse, ne CHP’lilerde ne de kamuoyunda anamuhalefet partisinin önümüzdeki seçimde iktidar partisini alt edeceği beklentisi yok.
Bunun iki nedeni var. Birincisi, otoriter rejimlerde iktidarın sandık ve seçimlerle değişme ihtimali, oldukça zayıftır. Türkiye, Abdülfettah el Sisi yönetimindeki Mısır kadar ileri bir otoriterizm modeli olmasa da, yakın. Batı’nın yıllarca dayattığı demokrasi modelinden uzaklaşıp hızla, dün Ahmet İnsel’in betimlediği seçimli otokrasiye doğru yol alıyor. Medyaya yönelik baskılar, olağanüstü hal, yargının muhalefeti susturmak için kullanılması, Meclis’in pasifize edilmesi gibi uzun bir liste, Türkiye’nin artık özgür ve demokratik bir ülke olmadığının kanıtı. Aynen Rusya gibi, rejimin kendi erkini devam ettirmek için her türlü manevrayı sistem içinde meşru gören bir ulusal güvenlik devleti var karşımızda; dünyanın ne dediğini de iplemiyor.
Haliyle burada seçim kazanmak, imkânsız değil ancak deveye hendek atlatmak kadar zor.
CHP’nin ikinci sıkıntısı, partinin yüzde 25-28 bandında bir sosyolojik tabana hapsedilmiş olması. Ne yapsa bunu aşamıyor. Sağ ve muhafazakâr seçmenden, kırsal kesimden, Kürtlerden oy alamıyor.
Ancak CHP’nin önümüzdeki seçim sürecinde şöyle önemli bir misyonu var; o da yüzde 50’lik muhalefet blokunun ‘oyun kurucu’ gücü olmak. CHP, kendi başına AKP’yi alaşağı edemeyeceğini bilse de, her geçen gün zayıflayan AKP-MHP blokuna karşı referandumda “Hayır” oyu veren yüzde 49’luk seçmen blokunu...