Abdülkadir Selvi, dün Hürriyet gazetesindeki köşesinde ilginç bir bilgi verdi. ABD, geçmiş IŞİD saldırıları öncesinde olduğu gibi, Ankara’ya detaylı bir istihbarat vermiş. Amerikalılar, IŞİD’in Türkiye’de ‘drone’ (insansız hava aracı) kullanarak İncirlik Üssü ya da Ankara’daki Amerikan elçiliğine yönelik bir saldırı planladığını söylemiş. Türkiye de tedbirlerini alıp hem drone kullanımına kısıtlama getirmiş hem de IŞİD’e karşı çemberi iyice daraltmış.
Bu bilgi bana ilginç geldi. Çünkü Türkiye ve ABD arasındaki nevi şahsına münhasır ilişki biçimini en iyi anlatan örneklerden biri.
Şöyle... Görünüşte Ankara ve ABD, hiç iyi geçinmiyor dersiniz. 1950’li yıllardan beri süregelen dostluk, 15 Temmuz sonrası Washington’ın Fethullah Gülen’in iadesine yanaşmaması yüzünden son derece fırtınalı. ABD’nin Suriye’de YPG’yle kurduğu ilişki de tuz biber ekti. Yorumcular, yarım asırlık ittifakın en çalkantılı günlerini yaşadığımızı söylüyor. Türk basınında, özellikle de iktidara yakın gazetelerde, ABD adeta ‘başdüşman’ gibi her gün manşetlerde. Buna paralel olarak vatandaşlarımızın yüzde 72’si ABD’yi bir ‘tehdit’ olarak görüyor. (Pew Araştırma Merkezi) Amerikan basınında ise gün geçmiyor ki Türkiye aleyhine okkalı bir yazı çıkmasın.
Dedim ya, görünüşte bu iş ‘koptu kopacak’ gibi algılanıyor.
Ancak bu görüntünün arkasında Türk-Amerikan ittifakı iyi-kötü ilerliyor. Kurumsal olarak istihbarat paylaşımı ve askeri işbirliği, her zaman olduğu gibi yoğun. ABD, Avrupa ülkelerinden gelen “Türkiye’yi NATO’dan atalım” fısıltılarının dillendirilmesine bile izin vermiyor. Türkiye’nin zaten NATO’dan çıkma niyeti yok. S-400 alımı ya da İran genelkurmay başkanının ziyareti gibi ara sıra yapılan taktiksel hamleler dışında ‘Batı ittifakı’ denilen yapıya kurumsal anlamda bağlı.