Yıkıntılar arasında bulduğu bir kovukta, yere serdiği kartonun üzerinde uyuyor Ahmed Abdullah. Nisan serinliğinde üzerine bir de çuval örtmüş. Kıvrılmış, kolunu yastık yapmış. Rüyasında futbol topunu ayaklarında çeviriyor, çeviriyor, rakibine bir çalım atıyor, sonra bir çalım daha, bir çalım daha, kaleyi görüyor ve şutu çekiyor, top havada kaybolup gidiyor. Üzerinden büyük bir gürültüyle uçak geçiyor, sonra bir patlama. Doğruluyor, “Öldüm mü?” diyor, sağına soluna bakıyor, “Hayır ölmedim” diyor. Ayaklarını yokluyor, yerindeler. Yeniden kıvrılıyor, çuvalı üzerine çekiyor. Silah sesleri, tankların uzaktan gıcırtıları, ağır mühimmat gürültüleri uyandırmıyor ama uçak sesine hemen doğruluyor. “Öldüm mü? Hayır ölmedim”....