Somut örnekler vermeyince, derdimi anlatamıyorum. Verince de insanlar beni anlamıyor. Varsın, anlamasınlar. Biz, Şah Hatayi’ye kulak verelim: “Bir derdim var, bin dermana değişmem.”
Her neyse, lafı uzatmayalım, bir örnekle derdimizi açalım.
Şehirde yaşıyorsunuz. Eskimiş bir oturma grubunuz var. Artık ihtiyacınıza cevap vermiyor. Evinizde de kötü bir görüntü oluşturuyor.
Yapmanız gereken bellidir: Oturma grubunu çöpe atıp, ondan kurtulmak. Fakat hiçbir çöp kamyonu onu almaya yanaşmaz.
Bir fakire vermeyi düşünseniz, almaz. Eskici de almaz. Alsalar ne yapacaklar, ne işlerine yarayacak?