“ŞİZOFRENİ tartışması” bir hayli etki yarattı.
Hepinize yorumlarınızı yazdığınız için çok teşekkür ederim. Sosyal medyadan da çok mesaj aldım, mail’e de pek çok mektup geldi, bir sürü kişi aradı da...
Belgin Hızal’ın iş arkadaşları, tanıdıkları, okul arkadaşları, aile yakınları...
Bu yazıyı yazarken Aslı’nın arkadaşları da aradı...
Ben öldürülen anne Belgin Hızal’ın ailesiyle de görüşmek istedim. Kız kardeşi ve babasıyla. Telefonumu da ilettim kendilerine, haber bekliyorum. Henüz bir işaret yok. Haluk Sönmezler ölçüsünde Belgin Hızal’ın ailesine de yer vermek isterim.
Hatta herkesin görüşünü yayınlamak isterim, keşke yer olsa... Bu tartışmalarda benim itiraz ettiğim nokta şu.
Tartışmayı, kim haklı kim haksız durumuna getirmek yanlış. O başka bir tartışma konusu. Ben hiçbir zaman tek taraflı hata yapıldığına inanmıyorum. Belli ki burada da babanın büyük hatası var. Kızıyla yeteri kadar ilgilenmediği, özellikle tayin edici zamanlarda yanlarında olmadığı, babalık görevlerini yerine getirmediği, kızını ihmal ettiği, arazi olduğu, hatta kaçtığı çok açık! Nitekim bunu babanın kendisine de söyledim.
O da zaten vicdan azabı ve suçluluk duyduğunu söylüyor.
Burada mesele, duyarsız-ilgisiz baba, çaresiz anne meselesi değil.
Aslı Sönmezler şizofreni hastası mı, değil mi?
Mesele bu.
Eğer öyleyse (ki benim konuştuğum uzmanlar öyle diyor) cezalandırılması mı gerekiyor, yoksa tedavi mi edilmesi?
Benim durduğum eksen bu...
Tartışmaya açtığım da bu...
Evet, burada bir aile dramı söz konusu ama sadece Aslı’dan ve ailesinden söz etmiyoruz...
Daha nice bu durumda olan şizofreni hastaları var.
O yüzden de bugün huzurlarınızda, Türkiye Şizofren Dernekleri Federasyonu Başkanı Doçent Dr. Haldun Soygür var...