BENİM duyar duymaz ağzımdan çıkan ilk cümle şuydu: “Bu dünya için fazla iyiydi!” 46 yaşında aramızdan ayrıldı Ayşe Aral.
Ama teselli şu; 46’yı ikiye katlayarak yaşadı, hızlı yaşadı, güzel yaşadı, dolu dolu yaşadı ve bir sürü duyguyu aynı anda yaşadı.
İlginç olan, o çok sevdiği babası Tekin Aral’ın doğum günü bu sene Babalar Günü’ne denk geldi, Ayşe de ertesi güne babasını anan bir yazı yazdı. Onu çok özlediğini anlatan bir yazı. O yazının yayınlandığı gün, Ayşe hayata veda etti. Toprağa verildiği gün de yazdığı kitabı “Haylaz Kalbim” yayınevinden dağıtıma verildi.
O kitap Ayşe Aral için çok önemliydi, geliri de kalp hastası çocuklarının tedavisi için kullanılacak. Kitap çok neşeli, insanı hayata davet eden bir kitap, bu tatlı, delidolu kadının bize bir vedası. Mutlaka okuyun. Siz de ona kitabını okuyarak veda edin.
Kız kardeşi Ayça Sarangil’i buldum ve sordum...
Bir süre önce ablan Ayşe Aral’ı kaybettin, başın sağ olsun...