Bir Ayşe Kulin romanı daha...
‘Kanadı Kırık Kuşlar’...
1930’ların Nazi Almanya’sından 2000’lerin Türkiyesi’ne uzanan bir ailenin dört kuşaklık hikâyesi.
Yine kadın hikâyesi...
Sıradışı, güçlü, coşkulu ve tutkulu kadınların hikâyesi...
Roman, Nazi döneminde Hitler Almanya’sından kaçan Yahudi bilim adamlarının Türkiye’ye gelmesiyle başlıyor, onların torunlarının ‘Türkiye’den gitmek mi kalmak mı’ tartışmasıyla son buluyor.
Her zamanki gibi akıcı ve yalın bir dille yazılmış, insanı içine alıyor.
Tempo da gittikçe artıyor, giderek yükselen bir müzik gibi...
Romanı okuyunca 1930’lardan bu yana değişen pek bir şey olmadığını da anlıyorsunuz, belli şablonlar hep tekrarlanıyor...
Ve insanı düşündürüyor, gitmeli mi kalmalı mı?
Ayşe Kulin diyor ki, “Ben isterim ki, herkes, yerli yerinde kalsın ve beğenmediği durumlarla mücadele etsin. Romanı yazarken da bu hissi vermek istedim: ‘Kalın ve direnin!’ Okumak da, gitmek de, kalmak da, mücadele etmek de, ‘Bana artık müsaade’ demek de... Size kalmış... Size ne iyi gelecekse onu yapın. Çünkü bu işin doğrusu yok, her insan başka bir dünya... Ama unutmayın başka vatan yok!”
Hürriyet
Fotoğraf: Emre Yunusoğlu
'Kanadı Kırık Kuşlar’, sakin başlayan, sonra temposu gittikçe artan, heyecan verici, öğretici ve ibret verici bir ‘Ayşe Kulin romanı’ olmuş. Günümüzle de pek çok paralellik var. Bu romanla bize ayna mı tutuyorsunuz?
- William Sheridan Allen’ın, ‘Naziler İktidarı Nasıl Ele Geçirdiler?’ diye bir kitabı var, onu okuyordum. Çünkü yazmak istediğim romanın arka planını öğrenmem gerekiyordu. Daha önce yayınevimin bastığı ‘Yurtsuz Kalanlar’ı -Halit Çelikbudak yazmış- okumuş, etkilenmiştim. Yıllar önce Faruk Şen de, ‘Ay Yıldız Altında Sürgün’ü yazmıştı. İkisinde de yurtsuz kalanların acısı, Türkiye’nin kuruluş yıllarının heyecanlı hikâyesi vardı. Ben de Almanya’dan zoraki göçle gelen bir ailenin hayatını yazmak istiyordum uzun zamandır. Allen’ın kitabındaki Almanya’yı anlattım ilk bölümde... Türkiye ile bir benzerlik var mı yok mu, bu okurun kararıdır. Kimine göre var, kimine göre, bu dönem en demokratik dönemi Türkiye’nin. Demokrasinin ne olduğu, kişinin durduğu yere göre değişiyor galiba.