Otizmli Ozan’ın annesi. Çocuğunu kendi başına büyütüyor. Oğlunun eğitim alabilmesi için, herkesin sustuğu bir ülkede, o kafa tuttu, sistemle mücadele etti. Aslında sadece Ozan için değil, bu ülkedeki bütün engelli çocukların eğitim haklarını savundu. Bu hakka sahip olamayanların sistem dışına itilmesine karşı savaştı.
Hatta, gitti Strasbourg’da çadır kurdu.
Benim cesaretine, gücüne, azmine, yılmamasına hayranlık duyduğum
bir kadın.
Oğlu Ozan, şu an 5. sınıfta karma eğitimde okuyor. Çok şükür ki,
onu destekleyen öğretmenleri var. Sedef’in hayatı, otizimli
çocuklar için mücadeleyle geçti, öyle de geçecek. Yakında bir de
dernek kuruyorlar.
Bu röportajı yapma sebebim ise yeni çıkan kitabı. Adı “Kedi Gözü”. Kedi gibi yaralarını yalayarak iyileştiren bir annenin duyguları.
Anladınız! Kitap, otizmden bahsetmiyor, aksine hayatın zor değil güzel yanlarını anlatıyor.
Çünkü Sedef diyor ki, “9 yıldır öğrendim ki acıya çare bulmanın tek yolu bu”.