1- Oleeeeey! Bu yıl benim için sosyal fayda ve iyilik yılı olacak. ‘İyilik Kolyeleri’ yapmaya devam. 2017’nin en şahane şeylerden biriydi. Sakajewa adını verdiğim iyilik kolyeleri çığ gibi büyüdü. İyilik bulaştı. Son üç ayda 200 bin lira sivil toplum örgütlerine destek sağladım. Benim etim budum ne, ama oldu. Üstelik kendi elimle yaptığım kolyelerle...
2- 2018’de de devam. Bu yıl, farklı modeller de yapacağım. Takıcı değilim, tasarımcı değilim. Ama işte son üç ayda, Tohum Otizm Vakfı, Parıltı Görme Engelliler Derneği, Toplum Gönüllüleri Vakfı, Darüşşafaka, Pembe İzler Derneği, Çağdaş Yaşamı Destekleme Derneği gibi kuruluşlara destek oldum.
3- Şirketler benden kolye alıyor ve sivil toplum kuruluşlarına 15 bin lira destek oluyor. Ben de onları bir milyon takipçimle sosyal medyada paylaşıyorum. İyiliği bulaştırıyoruz. Buralara geleceğini ben de tahmin etmiyordum. Bütün taleplere de yetişemiyorum ama deniyorum. Brandweek’e de çıktım, iyilik kolyelerinin hikâyesini anlattım. Bir de artık ayıptır söylemesi, iyilik kolyeleri standımız var, oturma odası gibi bir şey, kamyona koyuyorum, hoooop tiyatro gibi kuruyoruz. Üç saatte Toplum Gönüllüleri Gençleri yararına 20 bin liralık satış yapıyoruz. İnanılır gibi değil...
4- Çağırın gelirim, elimde şahane bir sunum var, sahneye çıkıyorum, anlatıyorum, kolyelerle workshop yapıyorum, kolyelerin nasıl yapıldığını gösteriyorum. İyilik kolyelerinde son durum bu. 2018’de de buna tam gaz devam etmek istiyorum. Alışveriş merkezlerinde, dernek yararına yapılan etkinliklerde... İnsanlar bunun aslında bir kolye satışı değil iyilik faaliyeti olduğunu biliyor. Ve benim bundan bir kazanç elde etmediğimi de...
5- Ben bu sosyal fayda meselesine fena halde kafayı takmış durumdayım. 2018’de de sosyal fayda sağlayan girişimci kadınları cuma günleri yazmaya devam edeceğim. Onlardan biriyseniz, beni bulunuz!
6- Haftada bir gün köşe yazılarımdan birini Parıltı Görme Engelliler Derneği için telefonda okuyacağım. Böyle bir söz verdim. Duygu Kayaman’la gerçekleştireceğiz.